Ipuina Gugenhein museoko gau-misterioak

Gugenhein museoa Bilboko itsasadarrean dago, eta bertan arte modernoaren lanak ikus daitezke. Museoa egunez beteta dago bisitari, argazkilar eta ikasleekin, baina gauetan, museoa ixten da, eta gertatzen dena ez da inor uste duena. Gauetan, museoko koadro eta eskulturak bizirik dira, eta beren altxorren artean ibiltzen eta jolasten dira. Baina hori ez da guztia. Batzuetan, museotik irten eta hiria ezagutzera joaten dira. Bai, zuk irakurtzen duzuna. Koadro eta eskulturak museotik irten eta Bilboko kaleetan ibiltzen dira, gauaren estalpean.

Hau da, nola egiten duten. Museoko zaindariak etxera joaten direnean, koadro eta eskulturak beren lekutik ateratzen dira, eta museoko ateetara joaten dira. Ateak itxita daude, baina horrek ez du axola. Koadro eta eskulturak magikoak dira, eta ateak zeharkatzen dituzte, nola ez. Gero, kalean sartzen dira, eta abentura hasi. Museoko lan guztiak ez dira ateratzen, soilik ausart eta jakintsuak. Beste batzuk, beldur edo alferrikakoak dira, eta museoan geratzen dira, beren altxorren artean.

Museotik ateratzen direnek, Bilboko gaua gozatzen dute. Itsasadarra ikusten dute, zubia zeharkatzen dute, parkean ibiltzen dira, eta beste hainbat leku ezagutzen dituzte. Baina beti arreta handiz, inor ez ikus dezala. Horretarako, gau ilunetan ateratzen dira, eta jende gutxi dagoen lekuetan ibiltzen dira. Eta, noski, goizean berriz sartzen dira museora, eta beren lekura itzultzen dira, inor ez ohartaraziz.

Baina, egun batez, gauzak aldatu egingo dira. Museotik ateratzen diren koadro eta eskulturak ez dakite, baina gau horretan, batek ikusiko ditu. Batek, hau da, Jon, Bilboko gazte bat, gauero kaleetan ibiltzen dena. Jon, gau horretan, museoaren ondoan pasatzen da, eta zerbait bitxia ikusten du. Museoko ate bat irekita dago, eta bertatik koadro eta eskultura batzuk ateratzen dira. Jon ez da sinesten duena. Zer da hori? Arte lanak bizirik dira? Eta nora zoazten? Jon, jakin-min handia du, eta erabakitzen du jarraitu egin. Eta horrela, abentura batean sartzen da, ez du ahaztuko inoiz.

Jon, koadro eta eskulturak jarraitzen ditu, eta ikusten du, nola Bilboko kaleetan ibiltzen diren. Jon, harrituta eta beldurtuta dago, baina aldi berean, txundituta ere. Zer dira horiek? Nola egiten dute hori? Zer pentsatzen dute? Jon, ez du ezer esaten, baina gerturatu nahi zaie, eta hitz egin. Baina, horretarako, itxaron egin behar du. Koadro eta eskulturak ez dira bakarrik, eta Jon ez da ikusi nahi. Horregatik, Jon, ezkutatzen da, eta urruti jarraitzen ditu.

Koadro eta eskulturak, Bilboko gaua gozatzen jarraitzen dute, eta Jon ere bai. Jon, ikusten du, nola koadro eta eskulturak alaia eta pozik ibiltzen diren, eta nola Bilboko leku ezberdinak ezagutzen dituzten. Jon, ikusten du, nola koadro eta eskulturak zubia zeharkatzen duten, nola itsasadarra ikusten duten, nola parkean ibiltzen diren, eta nola beste hainbat leku ezagutzen dituzten. Jon, ikusten du, nola koadro eta eskulturak elkarrekin hitz egiten duten, nola elkarrekin barre egiten duten, eta nola elkarrekin jolasten duten. Jon, ikusten du, nola koadro eta eskulturak bizirik dira, eta nola Bilboko gaua beraiena da.

Baina, gaua bukatzen da, eta goiza hurbiltzen da. Koadro eta eskulturak, jakin-mina bete dute, eta ordua da itzultzeko. Museora itzuli behar dute, eta beren lekura itzuli. Baina, horretarako, Jon ez da ikusi behar. Jon, ez dakite, baina jarraitzen ditu, eta ez du utzi nahi. Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak bizirik dira, eta nola museotik ateratzen diren. Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak Bilboko gaua gozatzen duten, eta nola Bilboko gaua beraiena da. Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak beren lekura itzultzen diren, eta nola beren lekuan geratzen diren. Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak gau-misterioak dira, eta nola gau-misterioak izaten jarraitzen duten.

Baina, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira bakarrik, eta nola koadro eta eskulturak ez dira inor. Koadro eta eskulturak, ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Batek, hau da, Jon, Bilboko gazte bat, gauero kaleetan ibiltzen dena. Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Baina, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Eta, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Eta, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Eta, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Eta, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Eta, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Eta, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu. Eta, Jon, ez du ulertzen, nola koadro eta eskulturak ez dira inor, baina batek ikusten ditu.