Bazen behin Beltxita izeneko barraskilo txiki bat. Bere oskola kolore marroi ilunez tindatuta zegoen, eta bere begi txikiek distira goxoa zuten gaua heltzen zenean. Beltxitari gauak izugarri gustatzen zitzaizkion, batez ere gauaren erdian zeruan agertzen zen ilargi zuri eta argitsua.

Gauero, belar artean ibiltzen zen, begiak zeruan itsatsita, eta esaten zuen:

— “Egun batean, ilargira iritsiko naiz.”

Beste animaliak barre egiten zuten.
Suge txiki batek esan zuen:
— “Baina Beltxita, oso geldoa zara! Ilargia beti urrun egongo da zuretzat!”

Baina Beltxita ez zen etsi. Bere bihotzak amets handiak zituen.

Lehenengo bidaia: mendira

Beltxita goiz batean abiatu zen.
Bidea luzea zen, eta belarrak handiak ziruditen harentzat.
Oso motela zen, baina pauso bakoitza pozik ematen zuen.

Mendira iritsi zenean, ilargia oraindik urrun zegoen, baina gaua argiz betetzen zuen.

— “Zergatik ez zara hurbiltzen?” galdetu zion Beltxitak.

Haizeak xuxurlatu zuen:
— “Ilargia ez da urruntzen. Zu zara hurbiltzen saiatzen zaren bitartean, bera zurekin dago.”

Baina Beltxita oraindik ez zen konturatu zer esan nahi zuen horrek.

Bigarren bidaia: ibaira

Beltxita ibaiaren ertzera joan zen.
Uraren gainean ilargiaren isla perfektua agertzen zen.

— “Hona nire aukera!” pentsatu zuen.

Baina ura ukitu zuenean, irudia desegin egin zen.

Beltxita triste gelditu zen.
Ilargia hurbil zegoen, baina ez zuen heldu.

Orduan, arrain txiki batek burua atera zuen:
— “Ilargia ez da hemen harrapatzeko zerbait. Ilargia ikus daiteke, sentitu, baina ez izan. Ez duzu harrapatu behar, zurekin dagoenean ere.”

Beltxita oraindik ez zen ohartu.

Gaueko egia

Irailean, aireak usain hezea zuen eta gauak goxoak ziren.
Beltxita nekatu zen eta belar bigun baten gainean eseri zen.

Zeruari begira, ohartu zen ilargia berarekin zegoela, nonahi zegoen.
Ez zen mendiaren tontorrean, ez uraren barruan.
Zeru zabalean beti zegoen, bera laguntzen.

Orduan, Beltxitak ulertu zuen:

— “Ez nuen ilargira igo behar. Ilargia beti nire ondoan egon da.”

Bere bihotzean lasaitasun bero bat piztu zen, eta amets goxo batean murgildu zen.

🟣 Mezua:
Batzuetan bilatzen duguna ez dago urrun.
Gurekin egon da beti; begiak ireki besterik ez dugu egin behar.

RECOMENDACION DE LIBRO  Galdu Samar (Euskera)