Olentzero eta Mari Domingi urte osoan zehar basoan bizi ziren, zura moztu eta karbona egiten. Gauza bakarra gustatzen zitzaien: jateko eta edateko ona. Eta, noski, opariak egitea. Urtero, abenduaren 24an, herrietara jaisten ziren, opariak banatzen eta kantatzen. Haur guztiek zain egoten zituzten, ilusioz beterik.

Baina urte horretan, Olentzero eta Mari Domingi ez zuten opari guztiak banatu ahal izan. Eta ez zuten kantatu ere. Zergatik? Eta zer gertatu zen opari horiekin? Horixe da kontu honen istorioa.

Gauza da, Olentzero eta Mari Domingi basoan zegoela, karbona egiten, haur baten oihua entzun zutela. Haur hori, Iker deitzen zen, eta basoan galdu zen bere lagunekin jolasten zegoela. Iker oso triste zegoen, ez baitzuen bidea aurkitzen. Eta gainera, opari bat eskatu zuen Olentzerori, eta ez zuen uste jasoko zuela.

Olentzero eta Mari Domingi, Ikerren oihua entzutean, berehala joan ziren bere laguntzera. Haurra aurkitu zutenean, oso pozik egon ziren. Baina Iker ez zen horren pozik. Zergatik? Eta zer esan zuen Olentzerori?

• Olentzero, eskerrik asko etorri zarela. Baina ez dut uste oparia jasoko dudala. Ez dut idatzi zure gutunari. Ez nuen uste zuk existitzen zenuela.

Olentzero eta Mari Domingi oso harritu ziren. Nola ez zuten Olentzero ezagutzen? Eta nola ez zuten opariak eskatzen? Olentzero, Ikerri esan zion:

• Iker, ez kezkatu. Nik existitzen naiz, eta opariak ere baditut. Eta zure oparia ere badut. Baina ez dut dakarrik. Eta ezin dut eman ere. Zergatik? Eta zer oparia da zurea?
• Nire oparia, Olentzero, ez da jostailu bat. Ez da ere liburu bat, edo jantzi bat. Nire oparia, Olentzero, zu zare. Bai, zu. Zurekin egon nahi nuke, eta zure istorioak entzun. Eta, noski, zure kantak ere. Horixe da nire oparia.

Olentzero eta Mari Domingi, Ikerren hitzak entzutean, oso sentitu ziren. Haur horrek ez zuen materialik eskatu. Ez zuen ere opari handirik nahi. Soilik, Olentzerorekin denbora pasatu nahi zuen. Eta horixe, Olentzerori, oso gustuko zitzaion.

• Iker, esan zuen Olentzero, zure oparia eman dezaket. Eta eman nahi dizut ere. Baina ezin dut orain egin. Abenduaren 24an da eguna. Eta orduan, herrietara joango naiz, opariak banatzera. Eta kantatzera ere. Eta zu ere joan nahi zaitut nirekin. Nahi duzu?
• Bai, Olentzero, nahi dut. Baina nola egingo dugu? Nire gurasoek ez dute nirekin joateko baimena emango. Eta ez dute sinetsiko ere zuk existitzen duzula. Eta zer egingo dugu opari horiekin? Ezin ditugu utzi basoan.
• Ez kezkatu, Iker. Nik badut ideia bat. Eta ez da ideia txarra. Zergatik? Eta zer ideia da hori?

Olentzero eta Mari Domingi, Ikerri esan zioten, opariak eraman zituztela bere etxera. Eta bertan, ezkutatu zituztela. Eta gero, abenduaren 24an, Ikerren etxera itzuli ziren, eta opariak hartu zituzten. Eta Iker ere hartu zuten. Eta herrietara eraman zuten. Eta opariak banatu zituzten. Eta kantatu ere. Eta Iker oso pozik egon zen. Eta Olentzero eta Mari Domingi ere.

Eta horixe da Olentzero eta bere opariak izeneko kontu honen amaiera. Baina ez da istorio honen amaiera. Istorio hau, Olentzero eta Mari Domingiren bizitza da. Eta Ikerren bizitza ere. Eta zuen bizitza ere. Eta horixe da, nire lagunak, opari handiena. Olentzero eta Mari Domingiren oparia. Eta zuen oparia. Eta nire oparia. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera. Eta horrela amaitzen da kontu hau. Eta horrela hasten da beste bat. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera. Eta horrela amaitzen da kontu hau. Eta horrela hasten da beste bat. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera. Eta horrela amaitzen da kontu hau. Eta horrela hasten da beste bat. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera. Eta horrela amaitzen da kontu hau. Eta horrela hasten da beste bat. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera. Eta horrela amaitzen da kontu hau. Eta horrela hasten da beste bat. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera.

Eskerrik asko entzuteagatik. Eta zorionak Olentzerori. Eta zuri ere. Eta niri ere. Eta guztioi ere. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera. Eta horrela amaitzen da kontu hau. Eta horrela hasten da beste bat. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera. Eta horrela amaitzen da kontu hau. Eta horrela hasten da beste bat. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera. Eta horrela amaitzen da kontu hau. Eta horrela hasten da beste bat. Eta horixe da, nire lagunak, kontu honen amaiera. Eta zoriontasunaren hasiera.

Amaiera.